Перевод: с латинского на английский

с английского на латинский

to make bare

  • 1 nudus

    nūdus, a, um, adj. [for nugdus; root nag-, nig-, to make bare; Sanscr. nagna, naked; cf. Germ. nackt; Eng. naked], naked, bare, unclothed, uncovered, exposed.
    I.
    Lit.
    A.
    In gen.:

    membra nuda dabant terrae,

    Lucr. 5, 970 Lachm. N. cr. (not nudabant):

    tamquam nudus nuces legeret, in ventrem abstulisse,

    Cic. de Or. 2, 66, 265:

    nudus membra Pyracmon,

    Verg. A. 8, 425:

    nuda pedem,

    Ov. M. 7, 183:

    capite nudo,

    bareheaded, Sall. J. 94, 1:

    pedibus nudis,

    Hor. S. 1, 8, 24:

    costae nudae tegmine,

    Sil. 5, 449.—Esp., without the toga, in one's tunic:

    nudus ara, sere nudus,

    Verg. G. 1, 299; Petr. 92; Aur. Vict. Vir. Illustr. 17; cf. Drak. ad Liv. 3, 26, 9.— Unarmed, unprotected:

    in maximo metu nudum et caecum corpus ad hostes vortere,

    his defenceless back, Sall. J. 107, 1; Liv. 5, 45, 3.—Prov.: vestimenta detrahere nudo, i. e. to get something out of one who has nothing, or to draw blood from a stone, Plaut. As. 1, 1, 79.—Of things:

    silex nuda,

    not covered with turf, Verg. E. 1, 15:

    ensis,

    id. A. 12, 306:

    sedit humo nudā,

    Ov. M. 4, 261:

    et quodcumque jacet nudā tellure cadaver,

    on the bare ground, unburied, Luc. 6, 550; so of unburied bodies, id. 8, 434; Stat. Th. 8, 73:

    nudum nemus,

    leafless, Sen. Herc. Oet. 281.—
    (β).
    With gen.:

    loca nuda gignentium,

    bare of vegetation, Sall. J. 79, 6:

    nudus Arboris Othrys,

    Ov. M. 12, 512. —
    B.
    In partic.
    1.
    Stripped, spoiled, vacant, void, deprived, or destitute of, without.
    (α).
    With abl.:

    urbs nuda praesidio,

    Cic. Att. 7, 13, 1:

    praesidiis,

    Liv. 29, 4, 7:

    nudus agris, nudus nummis,

    Hor. S. 2, 3, 184:

    nudum remigio latus,

    id. C. 1, 14, 4; Sil. 16, 46.—
    (β).
    With ab:

    Messana ab his rebus sane vacua atque nuda est,

    Cic. Verr. 2, 4, 2, § 3.—
    (γ).
    With gen.:

    mors famae nuda,

    Sil. 4, 608.—
    (δ).
    Absol.:

    heri quod homines quattuor In soporem conlocāstis nudos,

    Plaut. Am. 1, 1, 147:

    partem istam subselliorum nudam atque inanem reliquerunt,

    Cic. Cat. 1, 7, 16.—
    2.
    Poor, needy, destitute, forlorn:

    quem tu semper nudum esse voluisti,

    Cic. Fl. 21, 51:

    senecta,

    Ov. H. 9, 154:

    senectus,

    Juv. 7, 35:

    quis tam nudus, ut, etc.,

    id. 5, 163:

    sine amicis, sine hospitibus, plane nudum esse ac desertum,

    Cic. Verr. 2, 4, 66, § 148.—
    II.
    Transf.
    A. 1.
    In gen., bare, mere, pure, simple, sole, alone, only:

    nuda ista si ponas, judicari qualia sint non facile possim,

    Cic. Par. 3, 2, 24:

    ira Caesaris,

    Ov. Tr. 3, 11, 17:

    locorum nuda nomina,

    Plin. 3, praef. §

    2: virtus nudo homine contenta est,

    Sen. Ben. 3, 18, 2:

    nuda rerum cognitio,

    Plin. Ep. 5, 8, 4:

    nuda virtus,

    Petr. 88: nudā manu captare fontem, i. e. without a cup, Sen. Hippol. alt. 519.—So freq. in jurid. Lat.:

    nudo animo adipisci quidem possessionem non possumus: retinere tamen nudo animo possumus,

    Paul. Sent. 5, tit. 2:

    etiam nudus consensus sufficit obligationi,

    Dig. 44, 7, 51; Gai. Inst. 3, 154.—
    2.
    Esp., in phrases.
    (α).
    Nudum pactum, a bare agreement, i. e. a contract without consideration:

    ex nudo enim pacto inter cives Romanos actio non nascitur,

    Paul. Sent. 2, 14, 1.—
    (β).
    Nudum jus, an unexecuted right:

    qui nudum jus Quiritium in servo habet, is potestatem habere non intellegitur,

    Gai. Inst. 1, 54; 3, 166.—
    B.
    In partic.
    1.
    Simple, unadorned:

    Commentarii (Caesaris) nudi sunt, recti et venusti, omni ornatu orationis tamquam veste detractā,

    Cic. Brut. 75, 262:

    brevitas nuda atque inornata,

    id. de Or. 2, 84, 341:

    quoniam dicendi facultas non debeat esse jejuna atque nuda,

    id. ib. 1, 50, 218:

    nuda et velut incompta oratio,

    Quint. 8, 6, 41; cf. id. 2, 4, 3; Ov. A. A. 3, 747:

    sedit humo nudā, nudis incompta capillis,

    Ov. M. 4, 261.—
    2.
    Undisguised, unadorned, not veiled or obscured:

    veritas,

    Hor. C. 1, 24, 7:

    nudissima veritas,

    Cael. Aur. Chron. 1, 5, 176:

    simplex ac nuda veritas,

    Lact. 3, 1, 3: nuda verba, unveiled, i. e. obscene words, Plin. Ep. 4, 14, 4.—Hence, adv.: nūdē, nakedly, simply (post-class.):

    aliquid tradere breviter ac nude,

    Lact. 3, 1, 11.

    Lewis & Short latin dictionary > nudus

  • 2 glabro

    glăbro, āre, v. a. [id.], to make bare, to deprive of hair or bristles, Col. 12, 55, 4.

    Lewis & Short latin dictionary > glabro

  • 3 nūdō

        nūdō āvī, ātus, āre    [nudus], to make naked, strip, bare, lay bare, expose, uncover: inter civīs corpore: superiore corporis parte nudatā, Cs.: hominem nudari ac deligari iubet: gladios, L.: telum nudatum vaginā, N.: Tertia nudandas acceperat area messīs, i. e. to be threshed out, O.: Satyros nudavit, exposed on the stage, H.—In war, to leave uncovered, leave exposed, expose, deprive: ab sinistrā parte nudatis castris, Cs.: latera sua, L.: neque sibi nudanda litora existimabant, Cs.: praesidiis nudatus, S.: terga fugā nudant, V.— To strip, spoil, plunder: spoliavit nudavitque omnia: nudatus opibus, L.: cornicula nudata coloribus, H.: nec nuder ab illis, O.—Fig., to lay bare, expose: evolutus illis integumentis dissimulationis tuae nudatusque.— To lay bare, make visible, expose, betray, disclose: defectionem, L.: voluntates hominum, L.: eius consilia adversus Romanos, L.: ingenium res Adversae nudare solent, H.: Crudelīs aras traiectaque pectora, i. e. tells the sacrilege, and shows his pierced breast, V.— To deprive, strip: se regno nudari: nudata omnibus rebus tribunicia potestas, Cs.: quem praeceps alea nudat, impoverishes, H.
    * * *
    nudare, nudavi, nudatus V
    lay bare, strip; leave unprotected

    Latin-English dictionary > nūdō

  • 4 nudo

    nūdo, āvi, ātum, 1, v. a. [nudus], to make naked or bare; to strip, bare, lay bare, expose to view, uncover (syn.: exuo, detego, revelo).
    I.
    Lit.
    A.
    In gen.: nudare inter cives corpora, Enn. ap. Cic. Tusc. 4, 33, 70 (Trag. v. 426 Vahl.):

    hominem nudari ac deligari jubet,

    Cic. Verr. 2, 5, 62, § 161:

    nudatum caput,

    Verg. A. 12, 312:

    duros nudantia dentes,

    Lucr. 5, 1064; Quint. 11, 3, 81:

    gladios,

    Liv. 28, 33:

    telum nudatum vaginā,

    Nep. Dat. 11, 4:

    viscera,

    Verg. A. 1, 211:

    crura,

    id. G. 2, 7; Tac. A. 6, 33:

    si interrupto nudaret gurgite pontum,

    Tib. 4, 1, 75:

    nudata cacumina silvae Ostendunt,

    Ov. M. 1, 345:

    ubera,

    id. ib. 10, 391:

    tertia nudandas acceperat area messes,

    i. e. to be threshed out, id. F. 3, 557.—
    B.
    In partic.
    1.
    In milit. lang., to leave uncovered, leave exposed or defenceless, to expose a place to the enemy:

    latera sua,

    Liv. 1, 27:

    murus nudatus defensoribus,

    Caes. B. G. 2, 6; Liv. 21, 11:

    collis nudatus hominibus,

    Caes. B. G. 7, 44:

    neque sibi nudanda litora existimabant,

    id. B. C. 3, 15:

    ne castra nudentur,

    id. B. G. 7, 70:

    praesidiis nudatus,

    Sall. J. 88, 4; Liv. 30, 2, 5:

    terga fugā nudant,

    Verg. A. 5, 586. —
    2.
    Pregn., to strip, spoil, plunder:

    spoliavit nudavitque omnia,

    Cic. Verr. 1, 5, 14:

    agros nudare populando,

    Liv. 44, 27:

    opibus,

    id. 42, 50:

    quem praeceps alea nudat,

    Hor. Ep. 1, 18, 21:

    moveat cornicula risum Furtivis nudata coloribus,

    id. ib. 1, 3, 19:

    nec nuder ab illis,

    Ov. Tr. 1, 6, 7.—
    II.
    Trop.
    A.
    To lay bare, expose:

    te evolutum illis integumentis dissimulationis tuae nudatumque perspicio,

    Cic. de Or. 2, 86, 350:

    vis ingenii etiamsi hac scientiā juris nudata sit,

    id. ib. 1, 38, 172.—
    B.
    To lay bare, make visible, expose, betray, disclose:

    defectionem,

    Liv. 35, 32:

    nec illi primo statim creati nudare, quid vellent,

    id. 24, 27:

    fama equestris pugnae nudavit voluntates hominum,

    id. 42, 63:

    ne poena ejus consilia adversus Romanos nudaret,

    id. 40, 24:

    animos,

    id. 33, 21; Hor. S. 2, 5, 47:

    ingenium res Adversae nudare solent, celare secundae,

    id. ib. 2, 8, 74:

    alicui amorem,

    Tib. 4, 7, 2.—
    C.
    To deprive of, strip of:

    nudata omnibus rebus tribunicia potestas,

    Caes. B. C. 1, 7: nudatos opere censorio aut sententiā judicum de ambitu condemnatos restituit, those who had been stripped by the censor of their rights and privileges, Suet. Caes. 41 (al. notatos):

    cum tuo exercitusque tui praesidio nudatam Italiam viderint,

    Liv. 28, 42.

    Lewis & Short latin dictionary > nudo

  • 5 aperio

    ăpĕrĭo, ĕrŭi, ertum, 4, v. a. ( fut. aperibo, Plaut. Truc. 4, 2, 50; Pompon. ap. Non. p. 506, 30) [ab-pario, to get from, take away from, i.e. to uncover, like the opp. operio, from obpario, to get for, to put upon, i. e. to cover; this is the old explanation, and is received by Corssen, Ausspr. I. p. 653; II. p. 410, and by Vanicek, p. 503], to uncover, make or lay bare.
    I.
    Lit.:

    patinas,

    Plaut. Ps. 3, 2, 51: apertae surae, Turp. ap. Non. p. 236, 16:

    apertis lateribus,

    Sisenn. ib. p. 236, 26:

    capite aperto esse,

    Varr. ib. p. 236, 25;

    p. 236, 28: ut corporis partes quaedam aperiantur,

    Cic. Off. 1, 35, 129:

    caput aperuit,

    id. Phil. 2, 31; Sall. H. Fragm. ap. Non. p. 236, 20:

    capita,

    Plin. 28, 6, 17, § 60:

    aperto pectore,

    Ov. M. 2, 339; and poet. transf. to the person:

    apertae pectora matres,

    id. ib. 13, 688:

    ramum,

    Verg. A. 6, 406 al. — Trop., to make visible, to show, reveal, Liv. 22, 6:

    dispulsā nebulā diem aperuit,

    id. 26, 17 (cf. just before:

    densa nebula campos circa intexit): dies faciem victoriae,

    Tac. Agr. 38:

    lux aperuit bellum ducemque belli,

    Liv. 3, 15:

    novam aciem dies aperuit,

    Tac. H. 4, 29:

    his unda dehiscens Terram aperit,

    opens to view, Verg. A. 1, 107.—From the intermediate idea of making visible,
    II.
    Metaph.
    A.
    1.. To unclose, open: aperto ex ostio Alti Acheruntis, Poët. ap. Cic. Tusc. 1, 16, 37:

    aperite aliquis ostium,

    Ter. Ad. 4, 4, 26; so id. Heaut. 2, 3, 35:

    forem aperi,

    id. Ad. 2, 1, 13:

    fores,

    id. Eun. 2, 2, 52; Ov. M. 10, 457; Suet. Aug. 82:

    januas carceris,

    Vulg. Act. 5, 19:

    fenestram,

    ib. Gen. 8, 6:

    liquidas vias,

    to open the liquid way, Lucr. 1, 373; so Verg. A. 11, 884:

    sucum venis fundere apertis,

    to pour out moisture from its open veins, Lucr. 5, 812:

    saccum,

    Vulg. Gen. 42, 27:

    os,

    ib. ib. 22, 28:

    labia, ib. Job, 11, 5: oculos,

    ib. Act. 9, 8:

    accepi fasciculum, in quo erat epistula Piliae: abstuli, aperui, legi,

    Cic. Att. 5, 11 fin.; so id. ib. 1, 13;

    6, 3: aperire librum,

    Vulg. Apoc. 5, 5; 20, 12:

    testamentum,

    Plin. 7, 52, 53, § 177 (cf.:

    testamentum resignare,

    Hor. Ep. 1, 7, 9); Suet. Caes. 83; id. Aug. 17:

    sigillum aperire,

    to break, Vulg. Apoc. 6, 3 al.:

    ferro iter aperiundum est,

    Sall. C. 58, 7:

    locum... asylum,

    to make it an asylum, Liv. 1, 8:

    subterraneos specus,

    Tac. G. 16:

    navigantibus maria,

    Plin. 2, 47, 47, § 122:

    arbor florem aperit,

    id. 12, 11, 23, § 40 et saep.: aperire parietem, to open a wall, in order to put a door or window in it, Dig. 8, 2, 40: alicui oculos aperire, to give sight to (after the Heb.), Vulg. Joan. 9, 10; 9, 14 al.; so,

    aures aperire,

    to restore hearing to, ib. Marc. 7, 35.—
    2.
    Trop.:

    nec ita claudenda est res familiaris, ut eam benignitas aperire non possit,

    Cic. Off. 2, 15, 54: amicitiae fores. id. Fam. 13, 10:

    multus apertus cursus ad laudem,

    id. Phil. 14, 6 fin.:

    tibi virtus tua reditum ad tuos aperuit,

    id. Fam. 6, 11:

    philosophiae fontes,

    id. Tusc. 1, 3, 6; id. Mil. 31, 85 et saep.: alicujus oculos aperire, to open one's eyes, make him discern (after the Heb.), Vulg. Gen. 3, 5; 3, 7; ib. Act. 26, 18; so,

    alicujus cor aperire,

    ib. ib. 16, 14: ventus [p. 136] incendio viam aperuit, Liv. 6, 2:

    occasionem ad invadendum,

    id. 4, 53; so id. 9, 27: si hanc fenestram aperueritis (i.e. if you enter upon the way of complaint), nihil aliud agi sinetis, Suet. Tib. 28 (cf. Ter. Heaut. 3, 1, 72:

    Quantam fenestram ad nequitiem patefeceris!): quia aperuisset gentibus ostium fidei,

    Vulg. Act. 14, 27; ib. Col. 4, 3.— So of the new year, to open it, i.e. begin:

    annum,

    Verg. G. 1, 217:

    contigit ergo privatis aperire annum (since the consul entered upon his office the first of January),

    Plin. Pan. 58, 4 Gierig and Schaef.—So also of a school, to establish, set up, begin, or open it:

    Dionysius tyrannus Corinthi dicitur ludum aperuisse,

    Cic. Fam. 9, 18; so Suet. Gram. 16; id. Rhet. 4.— Poet.:

    fuste aperire caput,

    i.e. to cleave, split the head, Juv. 9, 98.—
    B.
    Aperire locum (populum, gentes, etc.), to lay open a place, people, etc., i.e. to open an entrance to, render accessible (cf. patefacio);

    most freq. in the histt., esp. in Tacitus: qui aperuerint armis orbem terrarum,

    Liv. 42, 52; 42, 4:

    Syriam,

    Tac. A. 2, 70:

    omnes terras fortibus viris natura aperuit,

    id. H. 4, 64:

    novas gentes,

    id. Agr. 22:

    gentes ac reges,

    id. G. 1:

    Britanniam tamdiu clausam aperit,

    Mel. 3, 6, 4; Luc. 1, 465 Cort.:

    Eoas,

    id. 4, 352:

    pelagus,

    Val. Fl. 1, 169.—
    C.
    Transf. to mental objects, to disclose something unknown, to unveil, reveal, make known, unfold, to prove, demonstrate; or gen. to explain, recount, etc.:

    occulta quaedam et quasi involuta aperiri,

    Cic. Fin. 1, 9, 30:

    explicanda est saepe verbis mens nostra de quāque re atque involutae rei notitia definiendo aperienda est,

    id. Or. 33, 116:

    alicui scripturas aperire,

    Vulg. Luc. 24, 32:

    tua probra aperibo omnia,

    Plaut. Truc. 4, 2, 50: ne exspectetis argumentum fabulae;

    hi partem aperient,

    Ter. Ad. prol. 23:

    non quo aperiret sententiam suam, sed etc.,

    Cic. de Or. 1, 18, 84:

    eo praesente conjurationem aperit,

    Sall. C. 40, 6:

    naturam et mores,

    id. ib. 53 fin.; so id. ib. 45, 1; 47, 1; id. J. 33, 4:

    lux fugam hostium aperuit,

    Liv. 27, 2:

    aperiri error poterat,

    id. 26, 10:

    casus aperire futuros,

    to disclose the future, Ov. M. 15, 559:

    futura aperit,

    Tac. H. 2, 4.—So also, se aperire or aperiri, to reveal one's true disposition, character:

    tum coacti necessario se aperiunt,

    show themselves in their true light, Ter. And. 4, 1, 8:

    studio aperimur in ipso,

    Ov. A. A. 3, 371:

    exspectandum, dum se ipsa res aperiret,

    Nep. Paus. 3, 7; Quint. prooem. § 3.—Sometimes constr. with acc. and inf., a rel.-clause, or de:

    cum jam directae in se prorae hostes appropinquare aperuissent,

    Liv. 44, 28:

    domino navis, quis sit, aperit,

    Nep. Them. 8, 6; so id. Eum. 13, 3: de clementiā, Auct. ad Her. 2, 31.—In a gen. sense (freq. in epistt.) in Cic. Att. 5, 1, 2: de Oppio factum est, ut volui, et maxime, quod DCCC. aperuisti, you promised, i.e. that it should be paid to him (= ostendisti te daturum, Manut.); cf.

    the more definite expression: de Oppio bene curāsti, quod ei DCCC. exposuisti,

    id. ib. 5, 4, 3.—Hence, ăpertus, a, um, P. a.; pr., opened; hence, open, free.
    A.
    Lit.
    1.
    Without covering, open, uncovered (opp. tectus):

    naves apertae,

    without deck, Cic. Verr. 2, 5, 40; Liv. 31, 22 fin.; cf. id. 32, 21, 14: centum tectae naves et quinquaginta leviores apertae, et saep.; v. navis.—Also, without covering or defence, unprotected, exposed:

    locus,

    Caes. B. C. 3, 84.— Poet., of the sky, clear, cloudless:

    caelo invectus aperto,

    Verg. A. 1, 155:

    aether,

    id. ib. 1, 587:

    aperta serena prospicere,

    id. G. 1, 393.—
    2.
    Unclosed, open, not shut (opp. clausus):

    Janua cum per se transpectum praebet apertum,

    since this affords an open view through it, Lucr. 4, 272:

    oculi,

    id. 4, 339:

    oculorum lumine aperto,

    id. 4, 1139 et saep.:

    nihil tam clausum, neque tam reconditum, quod non istius cupiditati apertissimum promptissimumque esset,

    Cic. Verr. 2, 4, 20:

    caelum patens atque apertum,

    id. Div. 1, 1 (diff. from 1.); so Ov. M. 6, 693:

    vidit caelos apertos,

    Vulg. Marc. 1, 10:

    apertus et propatulus locus,

    Cic. Verr. 2, 4, 49:

    iter,

    Liv. 31, 2:

    apertior aditus ad moenia,

    id. 9, 28:

    campi,

    id. 38, 3:

    per apertum limitem (viae),

    Tac. H. 3, 21; Ov. M. 1, 285:

    fenestrae,

    Vulg. Dan. 6, 10:

    ostia,

    ib. ib. 13, 39:

    aequor,

    Ov. M. 4, 527; so id. ib. 8, 165; 11, 555 et saep. — Poet., of a battle: nec aperti copia Martis Ulla fuit, an action in the open field, Ov. M. 13, 208.—Very freq. ăpertum, subst., that which is open, free; an open, clear space:

    in aperto,

    Lucr. 3, 604:

    per apertum fugientes,

    Hor. C, 3, 12, 10:

    impetum ex aperto facerent,

    Liv. 35, 5:

    castra in aperto posita,

    id. 1, 33; so id. 22, 4:

    volantem in aperto,

    Plin. 10, 8, 9, § 22:

    in aperta prodeunt,

    id. 8, 32, 50, § 117:

    disjecit naves in aperta Oceani,

    Tac. A. 2, 23.—
    B.
    Trop.
    1.
    a.. Opp. to that which is concealed, covered, dark, open, clear, plain, evident, manifest, unobstructed:

    nam nihil aegrius est quam res secernere apertas ab dubiis,

    nothing is, indeed, more difficult than to separate things that are evident from those that are doubtful, Lucr. 4, 467; so id. 4, 596; 1, 915; 5, 1062:

    cum illum ex occultis insidiis in apertum latrocinium conjecimus,

    Cic. Cat. 2, 1:

    simultates partim obscurae, partim apertae,

    id. Manil. 24:

    quid enim potest esse tam apertum tamque perspicuum?

    id. N. D. 2, 2, 4:

    quid rem apertam suspectam facimus?

    Liv. 41, 24:

    non furtim, sed vi aperta,

    id. 25, 24:

    apertus animi motus,

    Quint. 10, 3, 21:

    invidia in occulto, adulatio in aperto,

    Tac. H. 4, 4 et saep.—So, in rhet., of clear, intelligible discourse:

    multo apertius ad intellegendum est, si, etc.... apertam enim narrationem tam esse oportet quam, etc.,

    Cic. de Or. 2, 80, 328; cf. id. Inv. 1, 20.—Hence,
    b.
    Esp. as subst.: in aperto esse,
    (α).
    To be clear, evident, well known, notorious, en tôi phanerôi einai:

    ad cognoscendum omnia illustria magis magisque in aperto,

    Sall. J. 5, 3.—
    (β).
    To be easily practicable, easy, facile (the figure taken from an open field or space):

    agere memoratu digna pronum magisque in aperto erat,

    there was a greater inclination and a more open way to, Tac. Agr. 1:

    hostes aggredi in aperto foret,

    id. H. 3, 56:

    vota virtusque in aperto omniaque prona victoribus,

    id. Agr. 33.—
    2.
    Of character, without dissimulation, open, frank, candid:

    animus apertus et simplex,

    Cic. Fam. 1, 9; id. Off. 3, 13, 57:

    pectus,

    id. Lael. 26, 97. —Hence, ironically: ut semper fuit apertissimus, as he has always been very open, frank (for impudent, shameless), Cic. Mur. 35.—Hence, ăpertē, adv., openly, clearly, plainly.
    I.
    In gen.:

    tam aperte irridens,

    Ter. Phorm. 5, 8, 62:

    ab illo aperte tecte quicquid est datum, libenter accepi,

    Cic. Att. 1, 14, 4; id. Or. 12, 38; id. Am. 18, 67:

    cum Fidenae aperte descissent,

    Liv. 1, 27:

    aperte quod venale habet ostendit,

    Hor. S. 1, 2, 83:

    aperte revelari,

    Vulg. 1 Reg. 2, 27:

    non jam secretis colloquiis, sed aperte fremere,

    Tac. A. 11, 28:

    aperte adulari,

    Cic. Am. 26, 99:

    aperte mentiri,

    id. Ac. 2, 6, 18:

    aperte pugnare, id. ap. Aquil. Rom. 10: aperte immundus est,

    Vulg. Lev. 13, 26.— Comp.:

    cum ipsum dolorem hic tulit paulo apertius,

    Cic. Planc. 34; id. Att. 16, 3, 5; Curt. 6, 1, 11:

    ab his proconsuli venenum inter epulas datum est apertius quam ut fallerent,

    Tac. A. 13, 1.— Sup.:

    hinc empta apertissime praetura,

    Cic. Verr. 1, 100:

    equite Romano per te apertissime interfecto,

    id. Har. Resp. 30:

    largiri,

    id. ib. 56:

    praedari,

    id. Verr. 1, 130.—
    II.
    Esp. of what is set forth in words or writing, plainly, clearly, freely, without reserve:

    nempe ergo aperte vis quae restant me loqui?

    Ter. And. 1, 2, 24; id. Phorm. 4, 3, 49:

    aperte indicat (lex) posse rationem habere non praesentis,

    Cic. ad Brut. 1, 5, 3:

    Non tu istuc mihi dictura aperte es, quicquid est?

    Ter. Eun. 5, 1, 3:

    narrare,

    id. Heaut. 4, 3, 24:

    scribere,

    Cic. Fam. 5, 7, 3; Quint. 1, 5, 43.— Comp.:

    Planius atque apertius dicam,

    Cic. Rosc. Com. 14, 43:

    distinguere,

    Quint. 3, 6, 45.— Sup.:

    istius injurias quam apertissime vobis planissimeque explicare,

    Cic. Verr. 2, 64, 156:

    aliquid apertissime ostendere,

    Quint. 5, 12, 11.

    Lewis & Short latin dictionary > aperio

  • 6 aperte

    ăpĕrĭo, ĕrŭi, ertum, 4, v. a. ( fut. aperibo, Plaut. Truc. 4, 2, 50; Pompon. ap. Non. p. 506, 30) [ab-pario, to get from, take away from, i.e. to uncover, like the opp. operio, from obpario, to get for, to put upon, i. e. to cover; this is the old explanation, and is received by Corssen, Ausspr. I. p. 653; II. p. 410, and by Vanicek, p. 503], to uncover, make or lay bare.
    I.
    Lit.:

    patinas,

    Plaut. Ps. 3, 2, 51: apertae surae, Turp. ap. Non. p. 236, 16:

    apertis lateribus,

    Sisenn. ib. p. 236, 26:

    capite aperto esse,

    Varr. ib. p. 236, 25;

    p. 236, 28: ut corporis partes quaedam aperiantur,

    Cic. Off. 1, 35, 129:

    caput aperuit,

    id. Phil. 2, 31; Sall. H. Fragm. ap. Non. p. 236, 20:

    capita,

    Plin. 28, 6, 17, § 60:

    aperto pectore,

    Ov. M. 2, 339; and poet. transf. to the person:

    apertae pectora matres,

    id. ib. 13, 688:

    ramum,

    Verg. A. 6, 406 al. — Trop., to make visible, to show, reveal, Liv. 22, 6:

    dispulsā nebulā diem aperuit,

    id. 26, 17 (cf. just before:

    densa nebula campos circa intexit): dies faciem victoriae,

    Tac. Agr. 38:

    lux aperuit bellum ducemque belli,

    Liv. 3, 15:

    novam aciem dies aperuit,

    Tac. H. 4, 29:

    his unda dehiscens Terram aperit,

    opens to view, Verg. A. 1, 107.—From the intermediate idea of making visible,
    II.
    Metaph.
    A.
    1.. To unclose, open: aperto ex ostio Alti Acheruntis, Poët. ap. Cic. Tusc. 1, 16, 37:

    aperite aliquis ostium,

    Ter. Ad. 4, 4, 26; so id. Heaut. 2, 3, 35:

    forem aperi,

    id. Ad. 2, 1, 13:

    fores,

    id. Eun. 2, 2, 52; Ov. M. 10, 457; Suet. Aug. 82:

    januas carceris,

    Vulg. Act. 5, 19:

    fenestram,

    ib. Gen. 8, 6:

    liquidas vias,

    to open the liquid way, Lucr. 1, 373; so Verg. A. 11, 884:

    sucum venis fundere apertis,

    to pour out moisture from its open veins, Lucr. 5, 812:

    saccum,

    Vulg. Gen. 42, 27:

    os,

    ib. ib. 22, 28:

    labia, ib. Job, 11, 5: oculos,

    ib. Act. 9, 8:

    accepi fasciculum, in quo erat epistula Piliae: abstuli, aperui, legi,

    Cic. Att. 5, 11 fin.; so id. ib. 1, 13;

    6, 3: aperire librum,

    Vulg. Apoc. 5, 5; 20, 12:

    testamentum,

    Plin. 7, 52, 53, § 177 (cf.:

    testamentum resignare,

    Hor. Ep. 1, 7, 9); Suet. Caes. 83; id. Aug. 17:

    sigillum aperire,

    to break, Vulg. Apoc. 6, 3 al.:

    ferro iter aperiundum est,

    Sall. C. 58, 7:

    locum... asylum,

    to make it an asylum, Liv. 1, 8:

    subterraneos specus,

    Tac. G. 16:

    navigantibus maria,

    Plin. 2, 47, 47, § 122:

    arbor florem aperit,

    id. 12, 11, 23, § 40 et saep.: aperire parietem, to open a wall, in order to put a door or window in it, Dig. 8, 2, 40: alicui oculos aperire, to give sight to (after the Heb.), Vulg. Joan. 9, 10; 9, 14 al.; so,

    aures aperire,

    to restore hearing to, ib. Marc. 7, 35.—
    2.
    Trop.:

    nec ita claudenda est res familiaris, ut eam benignitas aperire non possit,

    Cic. Off. 2, 15, 54: amicitiae fores. id. Fam. 13, 10:

    multus apertus cursus ad laudem,

    id. Phil. 14, 6 fin.:

    tibi virtus tua reditum ad tuos aperuit,

    id. Fam. 6, 11:

    philosophiae fontes,

    id. Tusc. 1, 3, 6; id. Mil. 31, 85 et saep.: alicujus oculos aperire, to open one's eyes, make him discern (after the Heb.), Vulg. Gen. 3, 5; 3, 7; ib. Act. 26, 18; so,

    alicujus cor aperire,

    ib. ib. 16, 14: ventus [p. 136] incendio viam aperuit, Liv. 6, 2:

    occasionem ad invadendum,

    id. 4, 53; so id. 9, 27: si hanc fenestram aperueritis (i.e. if you enter upon the way of complaint), nihil aliud agi sinetis, Suet. Tib. 28 (cf. Ter. Heaut. 3, 1, 72:

    Quantam fenestram ad nequitiem patefeceris!): quia aperuisset gentibus ostium fidei,

    Vulg. Act. 14, 27; ib. Col. 4, 3.— So of the new year, to open it, i.e. begin:

    annum,

    Verg. G. 1, 217:

    contigit ergo privatis aperire annum (since the consul entered upon his office the first of January),

    Plin. Pan. 58, 4 Gierig and Schaef.—So also of a school, to establish, set up, begin, or open it:

    Dionysius tyrannus Corinthi dicitur ludum aperuisse,

    Cic. Fam. 9, 18; so Suet. Gram. 16; id. Rhet. 4.— Poet.:

    fuste aperire caput,

    i.e. to cleave, split the head, Juv. 9, 98.—
    B.
    Aperire locum (populum, gentes, etc.), to lay open a place, people, etc., i.e. to open an entrance to, render accessible (cf. patefacio);

    most freq. in the histt., esp. in Tacitus: qui aperuerint armis orbem terrarum,

    Liv. 42, 52; 42, 4:

    Syriam,

    Tac. A. 2, 70:

    omnes terras fortibus viris natura aperuit,

    id. H. 4, 64:

    novas gentes,

    id. Agr. 22:

    gentes ac reges,

    id. G. 1:

    Britanniam tamdiu clausam aperit,

    Mel. 3, 6, 4; Luc. 1, 465 Cort.:

    Eoas,

    id. 4, 352:

    pelagus,

    Val. Fl. 1, 169.—
    C.
    Transf. to mental objects, to disclose something unknown, to unveil, reveal, make known, unfold, to prove, demonstrate; or gen. to explain, recount, etc.:

    occulta quaedam et quasi involuta aperiri,

    Cic. Fin. 1, 9, 30:

    explicanda est saepe verbis mens nostra de quāque re atque involutae rei notitia definiendo aperienda est,

    id. Or. 33, 116:

    alicui scripturas aperire,

    Vulg. Luc. 24, 32:

    tua probra aperibo omnia,

    Plaut. Truc. 4, 2, 50: ne exspectetis argumentum fabulae;

    hi partem aperient,

    Ter. Ad. prol. 23:

    non quo aperiret sententiam suam, sed etc.,

    Cic. de Or. 1, 18, 84:

    eo praesente conjurationem aperit,

    Sall. C. 40, 6:

    naturam et mores,

    id. ib. 53 fin.; so id. ib. 45, 1; 47, 1; id. J. 33, 4:

    lux fugam hostium aperuit,

    Liv. 27, 2:

    aperiri error poterat,

    id. 26, 10:

    casus aperire futuros,

    to disclose the future, Ov. M. 15, 559:

    futura aperit,

    Tac. H. 2, 4.—So also, se aperire or aperiri, to reveal one's true disposition, character:

    tum coacti necessario se aperiunt,

    show themselves in their true light, Ter. And. 4, 1, 8:

    studio aperimur in ipso,

    Ov. A. A. 3, 371:

    exspectandum, dum se ipsa res aperiret,

    Nep. Paus. 3, 7; Quint. prooem. § 3.—Sometimes constr. with acc. and inf., a rel.-clause, or de:

    cum jam directae in se prorae hostes appropinquare aperuissent,

    Liv. 44, 28:

    domino navis, quis sit, aperit,

    Nep. Them. 8, 6; so id. Eum. 13, 3: de clementiā, Auct. ad Her. 2, 31.—In a gen. sense (freq. in epistt.) in Cic. Att. 5, 1, 2: de Oppio factum est, ut volui, et maxime, quod DCCC. aperuisti, you promised, i.e. that it should be paid to him (= ostendisti te daturum, Manut.); cf.

    the more definite expression: de Oppio bene curāsti, quod ei DCCC. exposuisti,

    id. ib. 5, 4, 3.—Hence, ăpertus, a, um, P. a.; pr., opened; hence, open, free.
    A.
    Lit.
    1.
    Without covering, open, uncovered (opp. tectus):

    naves apertae,

    without deck, Cic. Verr. 2, 5, 40; Liv. 31, 22 fin.; cf. id. 32, 21, 14: centum tectae naves et quinquaginta leviores apertae, et saep.; v. navis.—Also, without covering or defence, unprotected, exposed:

    locus,

    Caes. B. C. 3, 84.— Poet., of the sky, clear, cloudless:

    caelo invectus aperto,

    Verg. A. 1, 155:

    aether,

    id. ib. 1, 587:

    aperta serena prospicere,

    id. G. 1, 393.—
    2.
    Unclosed, open, not shut (opp. clausus):

    Janua cum per se transpectum praebet apertum,

    since this affords an open view through it, Lucr. 4, 272:

    oculi,

    id. 4, 339:

    oculorum lumine aperto,

    id. 4, 1139 et saep.:

    nihil tam clausum, neque tam reconditum, quod non istius cupiditati apertissimum promptissimumque esset,

    Cic. Verr. 2, 4, 20:

    caelum patens atque apertum,

    id. Div. 1, 1 (diff. from 1.); so Ov. M. 6, 693:

    vidit caelos apertos,

    Vulg. Marc. 1, 10:

    apertus et propatulus locus,

    Cic. Verr. 2, 4, 49:

    iter,

    Liv. 31, 2:

    apertior aditus ad moenia,

    id. 9, 28:

    campi,

    id. 38, 3:

    per apertum limitem (viae),

    Tac. H. 3, 21; Ov. M. 1, 285:

    fenestrae,

    Vulg. Dan. 6, 10:

    ostia,

    ib. ib. 13, 39:

    aequor,

    Ov. M. 4, 527; so id. ib. 8, 165; 11, 555 et saep. — Poet., of a battle: nec aperti copia Martis Ulla fuit, an action in the open field, Ov. M. 13, 208.—Very freq. ăpertum, subst., that which is open, free; an open, clear space:

    in aperto,

    Lucr. 3, 604:

    per apertum fugientes,

    Hor. C, 3, 12, 10:

    impetum ex aperto facerent,

    Liv. 35, 5:

    castra in aperto posita,

    id. 1, 33; so id. 22, 4:

    volantem in aperto,

    Plin. 10, 8, 9, § 22:

    in aperta prodeunt,

    id. 8, 32, 50, § 117:

    disjecit naves in aperta Oceani,

    Tac. A. 2, 23.—
    B.
    Trop.
    1.
    a.. Opp. to that which is concealed, covered, dark, open, clear, plain, evident, manifest, unobstructed:

    nam nihil aegrius est quam res secernere apertas ab dubiis,

    nothing is, indeed, more difficult than to separate things that are evident from those that are doubtful, Lucr. 4, 467; so id. 4, 596; 1, 915; 5, 1062:

    cum illum ex occultis insidiis in apertum latrocinium conjecimus,

    Cic. Cat. 2, 1:

    simultates partim obscurae, partim apertae,

    id. Manil. 24:

    quid enim potest esse tam apertum tamque perspicuum?

    id. N. D. 2, 2, 4:

    quid rem apertam suspectam facimus?

    Liv. 41, 24:

    non furtim, sed vi aperta,

    id. 25, 24:

    apertus animi motus,

    Quint. 10, 3, 21:

    invidia in occulto, adulatio in aperto,

    Tac. H. 4, 4 et saep.—So, in rhet., of clear, intelligible discourse:

    multo apertius ad intellegendum est, si, etc.... apertam enim narrationem tam esse oportet quam, etc.,

    Cic. de Or. 2, 80, 328; cf. id. Inv. 1, 20.—Hence,
    b.
    Esp. as subst.: in aperto esse,
    (α).
    To be clear, evident, well known, notorious, en tôi phanerôi einai:

    ad cognoscendum omnia illustria magis magisque in aperto,

    Sall. J. 5, 3.—
    (β).
    To be easily practicable, easy, facile (the figure taken from an open field or space):

    agere memoratu digna pronum magisque in aperto erat,

    there was a greater inclination and a more open way to, Tac. Agr. 1:

    hostes aggredi in aperto foret,

    id. H. 3, 56:

    vota virtusque in aperto omniaque prona victoribus,

    id. Agr. 33.—
    2.
    Of character, without dissimulation, open, frank, candid:

    animus apertus et simplex,

    Cic. Fam. 1, 9; id. Off. 3, 13, 57:

    pectus,

    id. Lael. 26, 97. —Hence, ironically: ut semper fuit apertissimus, as he has always been very open, frank (for impudent, shameless), Cic. Mur. 35.—Hence, ăpertē, adv., openly, clearly, plainly.
    I.
    In gen.:

    tam aperte irridens,

    Ter. Phorm. 5, 8, 62:

    ab illo aperte tecte quicquid est datum, libenter accepi,

    Cic. Att. 1, 14, 4; id. Or. 12, 38; id. Am. 18, 67:

    cum Fidenae aperte descissent,

    Liv. 1, 27:

    aperte quod venale habet ostendit,

    Hor. S. 1, 2, 83:

    aperte revelari,

    Vulg. 1 Reg. 2, 27:

    non jam secretis colloquiis, sed aperte fremere,

    Tac. A. 11, 28:

    aperte adulari,

    Cic. Am. 26, 99:

    aperte mentiri,

    id. Ac. 2, 6, 18:

    aperte pugnare, id. ap. Aquil. Rom. 10: aperte immundus est,

    Vulg. Lev. 13, 26.— Comp.:

    cum ipsum dolorem hic tulit paulo apertius,

    Cic. Planc. 34; id. Att. 16, 3, 5; Curt. 6, 1, 11:

    ab his proconsuli venenum inter epulas datum est apertius quam ut fallerent,

    Tac. A. 13, 1.— Sup.:

    hinc empta apertissime praetura,

    Cic. Verr. 1, 100:

    equite Romano per te apertissime interfecto,

    id. Har. Resp. 30:

    largiri,

    id. ib. 56:

    praedari,

    id. Verr. 1, 130.—
    II.
    Esp. of what is set forth in words or writing, plainly, clearly, freely, without reserve:

    nempe ergo aperte vis quae restant me loqui?

    Ter. And. 1, 2, 24; id. Phorm. 4, 3, 49:

    aperte indicat (lex) posse rationem habere non praesentis,

    Cic. ad Brut. 1, 5, 3:

    Non tu istuc mihi dictura aperte es, quicquid est?

    Ter. Eun. 5, 1, 3:

    narrare,

    id. Heaut. 4, 3, 24:

    scribere,

    Cic. Fam. 5, 7, 3; Quint. 1, 5, 43.— Comp.:

    Planius atque apertius dicam,

    Cic. Rosc. Com. 14, 43:

    distinguere,

    Quint. 3, 6, 45.— Sup.:

    istius injurias quam apertissime vobis planissimeque explicare,

    Cic. Verr. 2, 64, 156:

    aliquid apertissime ostendere,

    Quint. 5, 12, 11.

    Lewis & Short latin dictionary > aperte

  • 7 exuo

    ex-ŭo, ŭi, ūtum, 3, v. a. [ex and root av-, to go to, put on; Zend. avaiti, go into, ao-thra, shoe; Slav. and Lith. forms, v. Fick, Vergl. Wört. p. 17; cf. ind-uo], to draw out or off, to pull or strip off, put off, divest (class.; esp. freq. since the Aug. period).
    I.
    Lit.:

    serpens exuit in spinis vestem,

    Lucr. 4, 61:

    manticam umero,

    App. M. 1, p. 110; cf.:

    pharetram umero,

    Ov. M. 2, 419:

    telum magno e vulnere,

    Stat. Th. 9, 287:

    ensem vaginā,

    id. ib. 9, 76:

    clipeum reduci,

    Ov. H. 13, 147; cf.:

    vincula sibi,

    id. M. 7, 773:

    jugum,

    to shake off, Liv. 35, 17, 8:

    alas,

    to lay aside, Verg. A. 1, 690:

    Trojanos cestus,

    id. ib. 5, 420:

    setosa duris exuere pellibus membra,

    Hor. Epod. 17, 15; cf.:

    magnos membrorum artus, magna ossa lacertosque Exuit,

    strips, bares, Verg. A. 5, 423:

    aliquem veste,

    Suet. Ner. 32:

    palmas vinclis,

    Verg. A. 2, 153:

    digitos,

    i. e. to strip of rings, Mart. 14, 109:

    mensas,

    to uncover, id. 9, 60, 7:

    si ex his te laqueis exueris,

    Cic. Verr. 2, 5, 58, § 151:

    se jugo,

    Liv. 34, 13, 9. —In a Greek construction:

    unum exuta pedem vinclis,

    Verg. A. 4, 518:

    cornua exuitur,

    Ov. M. 9, 52.— Absol.:

    si non saltas, exue igitur (sc. pallam),

    Plaut. Men. 1, 3, 16. —
    B.
    Transf., in gen., to strip, despoil, deprive of any thing:

    hostium copiis fusis armisque exutis,

    i. e. to be forced to throw off their arms and to flee, Caes. B. G. 3, 6, 3:

    hostem armis,

    id. ib. 5, 51 fin.; Sall. J. 88, 3; Liv. 22, 21, 4:

    exuti prope omnes armis diffugere,

    id. 21, 61, 9; 34, 28, 11; Verg. A. 11, 395:

    impedimentis,

    Caes. B. G. 7, 14, 8; 7, 42, 5:

    castris,

    Liv. 31, 42, 7; 41, 3, 10; 41, 12, 5; Vell. 1, 9, 4:

    sedibus,

    Tac. A. 13, 39:

    aliquem avitis bonis,

    id. ib. 14, 31; cf.:

    aliquem patrimonio,

    Suet. Gramm. 11:

    montes,

    to strip, lay bare, Stat. S. 4, 3, 50:

    se agro paterno avitoque,

    Liv. 2, 23, 6: exuto Lepido, interfecto Antonio, stripped bare, i. e. without legions, without arms, etc., Tac. A. 1, 2.—
    II.
    Trop., to lay aside, cast off, divest one's self of any thing:

    humanitatem,

    Cic. Lig. 5, 14; cf. id. Att. 13, 2, 1:

    sapientia vanitatem exuit mentibus,

    Sen. Ep. 90 med.:

    mentitum colorem,

    Quint. 12, 10, 76:

    silvestrem animum,

    Verg. G. 2, 51:

    vultus severos,

    Ov. Am. 3, 4, 43:

    feritatem,

    id. F. 3, 281:

    mores antiquos,

    Liv. 27, 8, 6:

    virtutes,

    Tac. A. 1, 75:

    fidem,

    id. ib. 12, 14:

    amicitiam,

    id. ib. 1, 8:

    tristitiam et arrogantiam et avaritiam,

    id. Agr. 9:

    jus fasque,

    id. H. 3, 5:

    promissa,

    to break one's word, id. A. 13, 44:

    pacta,

    id. ib. 6, 43:

    patriam,

    id. H. 5, 5 et saep.:

    hominem exuens ex homine,

    Cic. Fin. 5, 12, 35:

    magistrum,

    Tac. A. 14, 52 fin.
    * (β).
    With a subjectclause:

    mihi quidem ex animo exui non potest, esse deos,

    Cic. N. D. 3, 3, 7.—
    B.
    Transf., to make void of, to free from:

    se omnibus vitiis,

    Sen. Ep. 11.

    Lewis & Short latin dictionary > exuo

  • 8 aperiō

        aperiō eruī, ertus, īre    [ab + 2 PAR-], to uncover, lay bare: caput: aperto pectore, with bared breast, O.: ingulo aperto, with his throat cut, O.: partūs, bring to light, H.: apertae pectora matres, with bared breasts, O.—To open, uncover, unclose, make visible, discover, display, show, reveal: ostium, T.: forīs, O.: sociis viam, V.: ferro iter, S.: locum... asylum, as an asylum, L.: specūs, Ta.: his unda dehiscens Terram aperit, discloses, V.: aperitur Apollo, comes in sight, V.: nondum aperientibus classem promunturiis, i. e. while the fleet was still hidden behind them, L.: omnia quae latuerunt: fatis ora, for the utterance of, V.: fenestram ad nequitiam, T.: annum, to begin, V.: fuste caput, i. e. to cleave, Iu.—Of places, to lay open, render accessible: Troiam Achivis, V.: armis orbem terrarum, L.: gentīs ac reges, Ta.—Fig., to disclose, unveil, reveal, make known, unfold, explain, expose: hominum mentīs: fabulae partem, T.: coniurationem, S.: locum suspicioni: casūs aperire futuros, to disclose the future, O.: coacti se aperiunt, show what they are, T.: ne semet ipse aperiret, betray himself, L.: dum se ipsa res aperiat, N.: quid cogitaret: quis sim, L.
    * * *
    aperire, aperui, apertus V TRANS
    uncover, open, disclose; explain, recount; reveal; found; excavate; spread out

    Latin-English dictionary > aperiō

  • 9 retego

    rĕ-tĕgo, xi, ctum, 3, v. a.
    I.
    To uncover, bare, open (not freq. till after the Aug. period; syn.: nudo, exuo).
    A.
    Lit.:

    thecam nummariam,

    Cic. Att. 4, 7, 2:

    (area) retecta,

    unroofed, Varr. R. R. 1, 51, 2:

    vultus scisso velamine,

    Luc. 8, 669:

    caput pallio,

    Petr. 17, 3: caput, Caes. ap. Plin. Ep. 3, 12, 13:

    jugulum simul pectusque,

    Ov. M. 13, 459:

    pedes,

    Suet. Aug. 78:

    dentes,

    Pers. 3, 101:

    ensem,

    Luc. 9, 830:

    sacra,

    to throw open, make accessible, Prop. 5, 9, 26:

    solum hiatu,

    to open, Ov. M. 5, 357 (with patere): homo retectus, i. e. deprived of his shield, Verg. A. 12, 374:

    retexit se umbo,

    Sil. 9, 109:

    terram retexit anima tua,

    Vulg. Ecclus. 47, 16.— Poet.:

    ubi Titan radiis retexerit orbem,

    i. e. shall make visible, show, reveal, Verg. A. 4, 119; 5, 65:

    retegente diem Lucifero,

    Ov. M. 8, 1: rebus luce retectis. Verg. A. 9, 461.—
    B.
    Trop., to disclose, discover, reveal:

    caecum domūs scelus omne retexit,

    Verg. A. 1, 356:

    arcanum consilium,

    Hor. C. 3, 21, 16:

    occulta conjurationis,

    Tac. A. 15, 74:

    timidi commenta animi,

    Ov. M. 13, 38:

    responsa deūm Trojanaque fata,

    id. ib. 13, 336:

    Pharsalica damna (clara dies),

    Luc. 7, 787:

    insidias,

    Claud. Laud. Stil. 2, 215.—
    * II.
    To cover again:

    plagam paleato luto,

    Pall. Nov. 7, 5.

    Lewis & Short latin dictionary > retego

  • 10 dē-nūdō

        dē-nūdō āvī, ātus, āre,    to lay bare, make naked, denude, uncover: denudatis ossibus: ne denudeter a pectore.—Fig., to disclose, reveal, detect, betray, expose: indicia sua, L.: mihi suum consilium, L. —To strip, plunder: suo (ornatu) eam (scientiam).

    Latin-English dictionary > dē-nūdō

  • 11 calvo

    I
    calvare, calvavi, calvatus V TRANS
    make/leave bare
    II
    calvere, -, - V TRANS
    deceive, intrigue/use subterfuge/tricks against; be tricked/deceived (PASS)

    Latin-English dictionary > calvo

  • 12 aperio

    to uncover, lay bare, reveal, make clear.

    Latin-English dictionary of medieval > aperio

  • 13 adaperio

    ăd-ăpĕrĭo, ui, ertum, 4, v. a. [ad, intens. ], to open fully, to open, throw open (not in Cic.):

    adorti adapertas fores portae,

    Liv. 25, 30, 10 Drak. (cf. aperire forīs, Ter. Ad. 2, 1, 13); so Suet. Ner. 12; Curt. 9, 7, 24; Ov. Am. 1, 5, 3; 3, 12, 12.—
    II.
    Transf., to uncover, to bare:

    caput,

    Sen. Ep. 64; Val. Max. 5, 2, 9:

    caelum,

    to make visible, Plin. 2, 47, 48, § 130:

    adaperta fides,

    manifest, Stat. Th. 1, 396: aures ad criminationem adapertae, open to, ready to hear, Curt. 9, 7, 24.

    Lewis & Short latin dictionary > adaperio

  • 14 denudo

    dē-nūdo, āvi, ātum, 1, v. a., to lay bare, make naked, denude.
    I.
    i. q., nudo, to uncover (rare but class.).
    A.
    Lit.: denudatis ossibus, Enn. ap. Cic. Tusc. 1, 44, 106:

    ne Verres denudetur a pectore, ne cicatrices populus Romanus aspiciat,

    id. Verr. 2, 5, 13:

    capita cum superciliis denudanda tonsori praebuimus,

    Petr. 103, 3:

    matresfamilias et adultas aetate virgines,

    Suet. Aug. 69:

    (surculi) medullam,

    Varr. R. R. 1, 41, 2:

    femur virginis,

    Vulg. Judith, 9, 2.—
    B.
    Trop., to disclose, reveal, detect, betray, expose:

    denudavit mihi suum consilium,

    Liv. 44, 38; cf. id. 42, 13:

    multa incidunt quae invitos denudent,

    Sen. Tranq. 15:

    arcana amici,

    Vulg. Sir. 27, 17.—
    II.
    i. q., spolio, to strip, plunder.
    * A.
    Lit.: civibus Romanis crudelissime denudatis ac divenditis, Lentul. ap. Cic. Fam. 12, 15.—
    * B.
    Trop.:

    ne dum novo et alieno ornatu velis ornare juris civilis scientiam, suo quoque eam concesso et tradito spolies atque denudes,

    id. de Or. 1, 55, 235.

    Lewis & Short latin dictionary > denudo

  • 15 eluo

    ē-lŭo, ŭi, ūtum, 3, v. a., to wash out, rinse out; to wash off, wash clean (class.).
    I.
    Lit.:

    vascula,

    Plaut. Aul. 2, 3, 3:

    patinas,

    id. Capt. 4, 2, 66:

    argentum (the silver vessels, the plate),

    id. Ps. 1, 2, 29:

    bacas immundas,

    Col. 12, 52, 21; 6, 3, 4:

    os,

    Cels. 3, 4:

    maculas vestium,

    Plin. 20, 8, 28, § 72; cf. Plaut. Poen. 1, 1, 71; Cic. Verr. 2, 5, 46; id. Sest. 29, 63:

    purpureum colorem omnibus undis,

    Lucr. 6, 1077; so,

    colorem,

    Quint. 1, 1, 5; cf.

    atramentum,

    Plin. 35, 6, 25, § 43:

    aliquid ex aqua,

    Cels. 7, 21 fin.:

    corpus,

    Ov. M. 11, 141:

    se asinino lacte,

    Cels. 4, 24 et saep.—
    B.
    Transf.
    1.
    To purify: vasa eluto auro, of pure gold (al. elato), Capitol. Pertin. 8.—
    2.
    To clear, to lay bare:

    Ponticum Phasim et stagna Maeotidis (sc. avibus),

    Col. 8, 8, 10.—
    b.
    In Plautus (like elavo, II.), to strip one's self of, to get rid of, squander one's property, Plaut. Rud. 2, 7, 21 sq.; id. Stich. 5, 2, 21;

    of money lavished on expensive baths: elutum in balineis,

    Plaut. Trin. 2, 4, 5.—
    II.
    Trop., to dispose of, remove, clear, or wash away, etc.:

    ut centurionum profusus sanguis eluatur: num elui praedicatio crudelitatis potest?

    Cic. Phil. 12, 6; cf.:

    infectum scelus sub gurgite vasto,

    Verg. A. 6, 742:

    crimen,

    Ov. M. 11, 141:

    vitia,

    Quint. 2, 3, 2 et saep.:

    tales amicitiae sunt remissione usus eluendae,

    i. e. to get rid of, Cic. Lael. 21; cf.:

    amara curarum (cadus),

    Hor. C. 4, 12, 20.—
    B.
    To cleanse, purify, make pure or clear:

    mentes maculatas crimine,

    Sil. 11, 200; cf. Sen. Ep. 59:

    mentem,

    Lact. 5, 19, 34.—Hence, ēlūtus, a, um, P. a., washed out, i. e. watery, insipid; in the comp.:

    irriguo nihil est elutius horto (= magis fatuum),

    Hor. S. 2, 4, 16:

    (spodi) elutior vis est,

    Plin. 34, 13, 33, § 129.

    Lewis & Short latin dictionary > eluo

  • 16 exsero

    ex-sero or exĕro, rŭi, rtum, 3, v. a.; to stretch out or forth, to thrust out, put forth, to take out (mostly post-Aug.).
    I.
    Lit.:

    Gallus linguam ab irrisu exserens,

    Liv. 7, 10, 5:

    linguam per os,

    Plin. 9, 27, 43, § 82:

    manum subter togam ad mentum,

    Liv. 8, 9, 5:

    brachia aquis,

    Ov. M. 2, 271:

    caput ponto,

    id. ib. 13, 838;

    for which: caput ab Oceano,

    Luc. 5, 598; cf.:

    herba Exserit e tepida molle cacumen humo,

    Ov. Tr. 3, 12, 12:

    enses,

    id. F. 3, 814:

    creverat infans Quaerebatque viam, qua se exsereret,

    might come forth, id. M. 10, 505:

    se domicilio (cochleae),

    Plin. 9, 32, 51, § 101:

    radicem ejus exserito,

    take out, tear up, Col. 12, 58, 1:

    vincula,

    i. e. to throw off, id. 8, 8, 12.—
    B.
    In partic., of parts of the body, exsertus, a, um, protruding from the dress, bare, uncovered: dextris humeris exsertis, bared, * Caes. B. G. 7, 50, 2; cf. Verg. A. 1, 492; Stat. Ach. 1, 346; cf.

    transf. of the person: exsertus humero,

    Sil. 8, 587;

    and in Greek construction: exserti ingentes humeros,

    Stat. Th. 4, 235:

    unum exserta latus Camilla,

    Verg. A. 11, 649:

    truces exserta manus,

    Val. Fl. 2, 207; also absol.:

    exsertique manus vesana Cethegi,

    tucked up, prepared for the fight, Luc. 2, 543:

    Latona,

    Stat. Th. 9, 681.—
    II.
    Trop.
    A.
    In gen.:

    exseram in librum tuum jus, quod dedisti,

    will avail myself of, make use of, Plin. Ep. 8, 7, 2:

    secreta mentis ore exserit,

    discloses, Sen. Herc. Oet. 255.—
    B.
    In partic., to reveal, show, with an object-clause, Phaedr. 1, 12, 2:

    paulatim principem exseruit,

    i. e. showed himself as, Suet. Tib. 33. —Hence, exsertus ( exert-), a, um, P. a.
    A.
    Thrust forth, projecting:

    dentes apro, elephanto, etc.,

    Plin. 11, 37, 61, § 160.—
    B.
    Open, evident, conspicuous:

    exserto bello,

    Stat. S. 5, 2, 39:

    cachinnus,

    i. e. unrestrained, loud, App. M. 1, p. 103, 15:

    exsertior opera,

    Pacat. Paneg. ad Theod. 35. — Adv.: exserte (acc. to B.), openly, clearly, loudly:

    clamitans,

    App. M. 1, p. 109:

    jubet,

    Tert. ad Uxor. 2, 1.— Comp.:

    consurgere,

    Amm. 16, 12.— Sup.:

    egit tribunatum (with severissime),

    very strictly, rigorously, Spart. Sev. 3.

    Lewis & Short latin dictionary > exsero

  • 17 renudo

    rĕ-nūdo, āvi, ātum, 1, v. a., to uncover, make naked; to bare, strip (post-class.):

    bracchia umero tenus,

    App. M. 8, p. 214, 10:

    puellam laciniis cunctis,

    id. ib. 2, p. 122, 9;

    8, p. 215, 37: tectum, parietes, januas,

    to uncover, open, Arn. 2 fin.; cf.

    coronam,

    Mart. Cap. 1, 15.

    Lewis & Short latin dictionary > renudo

См. также в других словарях:

  • bare — bare1 [ber] adj. barer, barest [ME bar < OE bær < IE * bhoso s < ? base * bhes , to rub off > SAND] 1. a) without the natural or customary covering [bare wooden floors] b) without clothing; naked [bare legs] …   English World dictionary

  • Bare — Bare, v. t. [imp. & p. p. {Bared}(b[^a]rd); p. pr. & vb. n. {Baring}.] [AS. barian. See {Bare}, a.] To strip off the covering of; to make bare; as, to bare the breast. [1913 Webster] …   The Collaborative International Dictionary of English

  • bare — I (New American Roget s College Thesaurus) adj. unclothed, naked, nude; uncovered; empty, unfurnished; mere, simple. See divestment, simpleness, absence. Ant., clothed, covered. II (Roget s IV) modif. 1. [Without covering] Syn. exposed, uncovered …   English dictionary for students

  • bare — I. /bɛə / (say bair) adjective (barer, barest) 1. without covering or clothing; naked or nude: bare knees. 2. with the head uncovered. 3. without the usual furnishings, contents, etc.: bare walls. 4. open to view; unconcealed; undisguised. 5.… …  

  • bare — I. a. 1. Naked, nude, denuded, uncovered, unclothed, undressed, exposed, unprotected, unsheltered, unshielded, detected. 2. Simple, sheer, mere, alone. 3. Unadorned, bald, undecorated, unfurnished, meagre. 4. Poor, destitute, indigent, ill… …   New dictionary of synonyms

  • bare — I verb admit, air, announce, appear, be disclosed, be public, bring into view, bring out in evidence, bring to light, confess, declare, denude, disclose, display, divulgate, divulge, evince, evulgate, exhibit, expose, expose to view, lay bare,… …   Law dictionary

  • Bare Trees — Album par Fleetwood Mac Sortie avril 1972 Enregistrement 1972 Durée 36:58 Genre rock Producteur Fleetwood Mac …   Wikipédia en Français

  • Make You Feel My Love — Song by Bob Dylan from the album Time out of Mind Released September 30, 1997 Genre Blues rock Language English …   Wikipedia

  • Make It Happen (film) — Make It Happen UK Theatrical release poster Directed by Darren Grant Produced by …   Wikipedia

  • Bare Knuckle Pickups — is a boutique pickup brand founded by Tim Mills and is located in North Devon in the South West UK. They make handwired pickups. They are very high regarded and are praised by many. Lineup Bareknuckle feature many different pickup types, for many …   Wikipedia

  • make apparent — index bare, characterize, delineate, elucidate Burton s Legal Thesaurus. William C. Burton. 2006 …   Law dictionary

Поделиться ссылкой на выделенное

Прямая ссылка:
Нажмите правой клавишей мыши и выберите «Копировать ссылку»